Andamany/Indie

w Delhi gościmy się u Rakesza... co powoli stało się już tradycją :)

Po przypłynięciu na wyspę „lokal people” idą sobie w swoją stronę, a „obcy” muszą zarejestrować się przy biurku z gościem w mundurze, który sprawdza nasze pozwolenia (nie na wszystkich wyspach wolno nam przebywać), zapisuje nas do księgi (po co im mój zawód??) i nadaje numer, który przy wyjeździe jest skreślany z „pozwolenia”.

I już jesteśmy na wyspie!

Scenariusz z małymi zmianami powtarza się przed każdym promem (tylko się dopchać).

Przed wypłynięciem z Havelock – gdzie zostaliśmy dzień dłużej, bo okazało się, ze w niedzielę promy nie pływają – Ilona dzielnie dopchała się do kasy (nie było okienka „For Ladies”!!) i udało jej się kupić bilety trzykrotnie tańsze niż w biurze podróży obok (no tam nie ma kolejek).

A później jeszcze tylko „odmeldowanie” i trzeba się dopchać na trap. Odpuściłyśmy i wchodziłyśmy na końcu, bo tłumu tubylców z parasolami nie da się „przełamać”. No i miejsca „siedzące” na progu między przejściami, ale płyniemy:)

Jak wygląda prom? Hmmm... Stary, poobijany, pordzewiały, ale.. płynie. Innego sposobu na przepłynięcie z wyspy na wyspę nie ma. Chyba, ze wynajmie się miejscowego rybaka z łodzią – ale tak bałabym się bardziej. Widziałam te łodzie:)

Załoga promu – w kaskach takich jak na budowie (one służą też jako kaski motocyklowe i kapelusze przeciwdeszczowe).

Na wyposażeniu: kubły na śmieci!, które służą tubylcom na wypadek choroby morskiej. Jest też skrzynka: „Sugession box” (pisownia oryginalna), czyli jeśli nam się coś nie podoba... :)